Askerlikte, bilhassa sulh vakti, araziye uyum sağlayamayan ve gerektiğinde hedef küçültemeyen er ve erbaş taifesi daima tarumar olmaya mahkumdur efenim, tecrübeyle sabittir. Sayılarla konuşmak gerekirse; nasıl ki erkekliğin 10'da 9'u kaçmaksa, askerliğin de 10'da 8'i hadi bilemediniz 10'da 7'si arazi olmaktır ya da ne biliyim nasıl biranın sadece %5'i alkolse ve bu yeterliyse askerliğinde ancak ve ancak %3'ü kabak gibi ortada durmaktır ve bu da fazlasıyla yeterlidir. Okul yıllarında ders kırma, sözlüden kaçma, sotede sigara içme vb. eğitimlerinizi layıkıyla almış iseniz çok yabancılık çekmeyeceğiniz konular aslında arazi olmak ve hedef küçültmek. Lakin okulun ve okumanın amacını tam olarak kavrayamayan, bu sebeple ders çalışan, düzenli olan ve düzene uyan grup için ne yazık ki artık çok geçtir. Askerde bu tip insanlardan özellikle kaçınız, çünkü kendilerini yakmakla kalmaz sizi de yakarlar birlikte görüldüğünüz takdirde. Adeta üzerinde "BANA İŞ VERİN" yazan fosforlu bi tişört giymişçesine kışlada yapılacak tüm amelelik faaliyetlerini çeken bi cazibe merkezidir bu insanlar. Bu arkadaşlardan uzak durmanın fayda etmediği ve "Komtanıım, komtanım bunnar işten kaytarıyo yaa!" diye söylenmeye başladıkları durumlarda ise, pencereden ya da merdivenlerden aşağıya en hızlı şekilde itebilecek mesafede konuşlanmanız tavsiye edilir.
Laf aramızda bazen arazi olmanın da insana küçük zararları dokunabiliyor. Mesela arazinin sınırlarını zorlayıp "Hava da ne kadar soğuk, ben en iyisi gireyim şu fırına da ısınayım biraz!" "Eh, hazır ısınmışken biraz da uyuyayım bari!" şeklinde bi akıl yürütme sonucu girdikleri fırında kapalı kalarak caanım dünya üzerindeki mevcudiyetlerini "Fırın Kebap" olarak devam ettiren arkadaşların varlığı da belgelerle sabittir, ciddiyim, valla laan! Demek ki neymiş, yukarda söz ettiğimiz %3'lük kabak durumu da bazen hayat kurtarabiliyor a.k.
Neyse, koridorda gürültüler var, sanırım temizlik yapılacak, ben kazan dairesine doğru gidiyim bi, vanalarda kaçak vardı sıcacıktır orası şimdi...
